Hier zijn we terug met meer nieuws. Dag 3 was een dag zonder veel geplande gebeurtenissen, het werd voornamelijk gevuld door een lange auto-trip (van half 9 's morgens tot half 11 's avonds.
Ineens werkte de ambriage van ons busje niet meer, dus we waren genoodzaakt te stoppen. Gelukkig bleek onze chauffeur Lamine een handige Harry en waren we snel terug op de baan. Even later ging het echter niet meer om in derde versnelling te geraken, dus stopten we aan een lokaal marktje om een nieuw onderdeel te kopen. Wij stapten uit om even de benen te strekken.
Ingrid Vrancken (UHasselt) sloeg bij het wandelen haar enkel om, die iets daarna pijnlijk en gezwollen was. We stelden gretig voor de enkel in te gipsen (aangezien we dit nog nooit hadden gedaan) maar voor het aanbod van proefkonijn bedankte ze vriendelijk.
Bij het uitstappen werden we omgeven door een zwerm dorpskinderen. Ze waren benieuwd naar wie die vreemde blanken waren. We gaven ze een papier en pen & we tekenden een mannetje. Dit vonden ze geweldig. Ineens wou elk kind zijn tekening op het papier schrijven. We hadden een goede manier gevonden om contact te leggen.
’s Middags aten we in Ségou, lekkere spaghetti terwijl Aly en Lamine de auto lieten herstellen. Hier maakten we ook kennis met de Afrikaanse Gekko's. Met onze buik gevuld, reden we verder, eindelijk op een snelheid van 100 km/u tot we opeens een klapband kregen! Het reservewiel lag onder de valiezen dus dat ging even duren. Al snel hulp van alle kanten.
Wij doodden de tijd met wat rondneuzen. We vonden een waterput en een prachtige baobab waar we allemaal in kropen.
We reden iets verder tot in San om een nieuwe band te kopen voor als het nog eens gebeurde. Dat was blijkbaar niet zo eenvoudig dus namen we de tijd om de plaatselijke moskee te bezoeken. Onze aandacht ging vooral naar de jongetjes die daar aan het voetballen waren. Jan en Pieter speelden even mee en scoorden zelfs!
We zagen een meisje met prachtige libellen (plastieken vormpjes) in de haren en een schattig ventje die de meisjes wist te bekoren met zijn colgate-smile ;-).
Om half 11 kwamen we eindelijk aan in Sévaré. We aten nog een lekker slaatje (Malik was 200 procent zeker dat we het konden eten, het was gewassen met chloorwater) en kapitein (beste vis van Mali, uit de Niger) met frietjes.
Hierna installeerden we ons in onze verblijfplaats voor 3 weken:Planet Equitable. We hebben een keuken en gezellige living ter onzer beschikking. En er is ook een leuk tuintje en 2 platte daken waarop een overdekt terras is aangelegd. We hebben zelfs een hulpje (niet verwaand bedoeld, maar hier in Mali heeft elke welgestelde man een helpende hand). Hmm hierna lekker slapen, jammer genoeg maar tot half 6 's morgens.. Jaja Marie-Jeanne heeft geen compassie met ons ;-)
Nice pic Annelien :) ! En ja hier volgt wat meligheid: we missen je lach !
BeantwoordenVerwijderenZoen, An en Jan