Dag 1: Aangekomen in Bamako!

Na een lange reis zijn we dan toch aangekomen in Bamako. Het eerste deel van de reis verliep erg vlot. In Zaventem waren ze zelfs zo vriendelijk om de 9kg extra bagage niet aan te rekenen omdat we zoveel medisch materiaal bij hadden voor het goede doel. Eens in Tunesië geland, begon het lange wachten. Eerst even passeren langs de douane en dan wachten in een kleine zaal die leek op een dokterskabinet. Daar moesten we wachten tot een agent met een wichelroede (of was het een afgebroken autoantenne?) onze bagage kwam controleren. Marie Jeanne waarschuwde ons dat we ons serieus moesten houden :) Vooral het gipsmateriaal was voor hen erg verdacht. Maar goed dat Pieter over perfecte non-verbale communicatie beschikt om uit te leggen wat precies de bedoeling was. Ondertussen liep iedereen door scanner die er lustig op los biepte. Niemand reageerde! Uiteindelijk hebben we 8u op de luchthaven gewacht. We hadden gevraagd om een hotel te krijgen en dit ging vanaf 8u wachttijd. Spijtig genoeg was de geplande wachttijd 6u waardoor we hiervoor niet in aanmerking kwamen. We hebben onze tijd dan maar gevuld met UNO en presidenten. Het was nog best gezellig ook! Toen we eindelijk in het vliegtuig konden stappen, waren we toch zeer blij. De vlucht verliep ook vlot. Anne-Marie maakte zelfs een nieuw vriendinnetje Fatmata uit Bamako die haar direct als hoofdkussen gebruikte. Eens aangekomen in Bamako om 2u plaatselijke tijd (4u in België) moesten we niet lang wachten op onze bagage. Nu nog door de douane met al ons medisch materiaal! Onze valies met spuiten werd onmiddellijk van de band gehaald. Aly ging onderhandelen en kwam al snel terug met het goed nieuws (zou het briefje geld dat hij aan de douane gaf daar iets mee te maken hebben?). Het busje stond buiten al klaar, alles werd ingeladen en we vertrokken richting bed and breakfast. Voor de meesten van ons was het de eerste kennismaking met de stad Bamako. Iedereen was onder de indruk. Wat ons opviel was dat de wegen heel onregelmatig waren, alle mannen nog buiten zaten en er nog steeds kerstverlichting ophing (Hier wordt echt alles gebruikt wat aan hen geschonken wordt). Marie Jeanne gaf ons alvast wat uitleg. Zeer moe maar tevreden kwamen we aan op de slaapplaats. We sliepen alle 6 samen in een mooie kamer met witte bedden, muskietennetten en een klein badkamertje. Al snel verzonken we in een diepe slaap...

PS: Het is belangrijk om even te vertellen aan iedereen die thuis op een smsje van ons aan het wachten is: tot nu toe lukt het sturen nog steeds niet. Hopelijk worden in de volgende dagen de problemen opgelost...